Urząd Gminy Łukowica
  • kwiaty
  • Tęcza
  • wielkanoc2
  • 1 MAJ
Poniedziałek, 8 września 2014

Śliwki

Śliwki - wymagania jakości handlowej

Niniejsza prezentacja zawiera tekst standardu jakości handlowej dla śliwek wprowadzonej rozporządzeniem Komisji (WE) Nr 1168/1999 z dnia 3 czerwca 1999 r. wraz z komentarzem do standardu oraz zdjęciami ilustrującymi poszczególne wymagania standardu. Uwzględniono zmiany do standardu wprowadzone rozporządzeniami Komisji (WE) Nr 848/2000 oraz Nr 46/2003.

I. OKREŚLENIE PRODUKTU

Przedmiotem standardu jakości handlowej są śliwki odmian uprawnych (cultivar):

  • Prunus domestica L. ssp. domestica,
  • Prunus domestica L. ssp. insititia (L.) Schneid.,
  • Prunus domestica L. ssp. italica (Borkh.) Gams,
  • Prunus domestica L. ssp. syriaca (Borkh.) Janchen,
  • Prunus salicina Lindl.

dostarczane konsumentom w stanie świeżym. Standard nie obejmuje śliwek przeznaczonych do przetwórstwa.

Różne rodzaje śliwek:


Zdjęcie nr 1


Zdjęcie nr 2


Zdjęcie nr 3


Zdjęcie nr 4


Zdjęcie nr 5


Zdjęcie nr 6


 
II. POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE JAKOŚCI

Celem standardu jest określenie wymagań jakościowych dla śliwek po ich przygotowaniu i zapakowaniu.

A. Wymagania minimalne

We wszystkich klasach jakości, uwzględniając szczegółowe wymagania dla danej klasy oraz dopuszczalne tolerancje, śliwki powinny być:

  • całe
    Oznacza to, że śliwki nie mogą mieć żadnych ubytków i uszkodzeń powstałych zarówno podczas wzrostu, zbioru, pakowania jak i innych operacjach związanych z przygotowaniem ich do sprzedaży.


Zdjęcie nr 7 - śliwka pęknięta - niedopuszczalna


Zdjęcie nr 8 - śliwka uszkodzona przy odrywaniu szypułki - niedopuszczalna


Zdjęcie nr 9 - śliwka pęknięta - niedopuszczalna

  • zdrowe; nie dopuszcza się owoców z objawami zepsucia lub z takimi zmianami, które czynią je niezdatnymi do spożycia
    Śliwki powinny być całkowicie wolne od jakichkolwiek oznak chorób lub zmian, które znacząco wpływają na ich wygląd, przydatność do spożycia oraz wartość handlową. Szczególnie niedopuszczalne są ślady gnicia, nawet jeśli są niewielkie, ale mogą spowodować, że w momencie końcowej sprzedaży śliwki będą już niezdatne do spożycia.


Zdjęcie nr 10 - śliwka z objawami pleśnienia - niedopuszczalna


Zdjęcie nr 11 - śliwka przejrzała silnie odgnieciona - niedopuszczalna


Zdjęcie nr 12 - śliwka porażona szarką - niedopuszczalna


Zdjęcie nr 13 - śliwka porażona szarką - niedopuszczalna


Zdjęcie nr 14 - śliwka psująca się - niedopuszczalna


Zdjęcie nr 15 - wady miąższu - niedopuszczalne

  • czyste, praktycznie wolne od jakichkolwiek widocznych zanieczyszczeń obcych
    Śliwki powinny być praktycznie wolne od zanieczyszczenia ziemią, kurzem, pozostałością środków ochrony roślin lub innych zanieczyszczeń.
  • praktycznie wolne od szkodników
  • praktycznie wolne od uszkodzeń spowodowanych przez szkodniki
  • wolne od nadmiernego zawilgocenia powierzchniowego
    W momencie wysyłki śliwki nie powinny być nadmiernie wilgotne, co powoduje znaczne obniżenie trwałości i przydatności do transportu. Jednak natychmiast po wystawieniu z chłodni może wystąpić lekkie zawilgocenie, które nie jest uważane za nadmierne.
  • bez obcych zapachów i/lub smaków.
    Śliwki nie mogą być przechowywane i transportowane w nieodpowiednich warunkach, w których mogłyby pochłonąć niepożądane zapachy np. od innych produktów.

Śliwki powinny być delikatnie zrywane.
Podczas zbioru śliwek trzeba zwrócić uwagę na delikatne ich zrywanie, aby nie spowodować nawet niewielkich uszkodzeń, które mogłyby prowadzić do zepsucia. Szczególnie ważne jest aby w zależności od odmiany pozostawiać szypułkę, co zapobiega ewentualnemu uszkadzaniu skórki.

Powinny być dostatecznie rozwinięte i odpowiednio dojrzałe. Stopień rozwoju i dojrzałości śliwek powinny być takie, aby mogły:

  • wytrzymać transport i manipulacje, oraz
  • dotrzeć do miejsca przeznaczenia zachowując zadowalającą jakość.


Zdjęcie nr 16 - owoc nieprawidłowo rozwinięty


Zdjęcie nr 17 - owoc przejrzały


Zdjęcie nr 18 - owoc przejrzały


 
B. Podział na klasy jakości

Śliwki dzieli się na trzy niżej określone klasy jakości:

a) Klasa Ekstra
Śliwki w tej klasie powinny być najwyższej jakości. Powinny mieć kształt, stopień rozwoju i barwę charakterystyczne dla danej odmiany.
Śliwki klasy Ekstra powinny być najwyższej jakości i powinny być bardzo starannie zaprezentowane.

Powinny być:

  • praktycznie pokryte woskowym nalotem, odpowiednio dla odmiany,
  • jędrne.

Śliwki nie powinny mieć żadnych wad, z wyjątkiem bardzo lekkich wad powierzchniowych, pod warunkiem, że nie wpływają one ujemnie na ogólny wygląd owoców, ich jakość, zachowanie jakości oraz prezentację w opakowaniu.

b) Klasa I
Śliwki w tej klasie powinny być dobrej jakości. Powinny mieć cechy charakterystyczne dla danej odmiany.
Śliwki klasy I powinny być dobrej jakości i powinny być starannie zaprezentowane. Mimo, że wymagania dla klasy I są nieco mnie rygorystyczne to śliwki powinny zachować wszystkie cechy charakterystyczne dla odmiany.

Dopuszcza się jednak następujące niewielkie wady, pod warunkiem, że nie wpływają one ujemnie na ogólny wygląd owoców, ich jakość, zachowanie jakości oraz prezentację w opakowaniu:

  • niewielkie wady kształtu


Zdjęcie nr 19 - niewielka wada kształtu


Zdjęcie nr 20- niewielka wada kształtu


Zdjęcie nr 21- niewielka wada kształtu

  • niewielkie wady rozwoju
  • niewielkie wady barwy
  • podłużne wady skórki nie przekraczające 1/3 długości maksymalnej średnicy owocu. W szczególności dopuszcza się zabliźnione pęknięcia dla odmiany "Golden gage" (Renklody)*
    * Definicja: Renklody (zielone śliwki, Dauphines, Greengages) z zieloną skórką z błyszczącym, żółtawym odcieniem)
  • inne wady skórki o łącznej powierzchni nie przekraczającej 1/16 powierzchni całkowitej owocu


Zdjęcie nr 22 -dopuszczalne wady skórki

c) Klasa II
Do tej klasy zalicza się śliwki, które nie mogą być zakwalifikowane do wyższych klas, ale spełniają wyżej określone wymagania minimalne.
Śliwki klasy II powinny posiadać odpowiednią jakość handlową i powinny być odpowiednio zaprezentowane.

Mogą jednak posiadać następujące wady, pod warunkiem, że owoce zachowają swoje cechy charakterystyczne co do jakości, zachowania jakości i prezentacji:

  • wady kształtu
  • wady rozwoju
  • wady barwy
  • wady skórki, których powierzchnia całkowita nie przekracza 1 powierzchni całkowitej owocu


Zdjęcie nr 23 - dopuszczalna wada skórki


Zdjęcie nr 24 - dopuszczalna wada skórki


Zdjęcie nr 25 - dopuszczalna wada skórki


 
III. POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE SORTOWANIA WEDŁUG WIELKOŚCI

Wielkość śliwek określa się największą poprzeczną średnicą owocu.

Ustala się następujące wielkości minimalne:

 

Klasa Ekstra i I

Klasa II

Odmiany wielkoowocowe*

35mm

30mm

Inne odmiany

28mm

25mm

Mirabelki, damaszki

20mm

17mm

*Lista odmian znajduje się w załączniku broszury Śliwki.pdf.

Dla klasy Ekstra maksymalna różnica między średnicami owoców w jednym opakowania ustalona jest na 10 mm.


 
IV. POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE TOLERANCJI

Dla produktu nie spełniającego wymagań ustalonych dla danej klasy dopuszcza się w każdym opakowaniu tolerancje dotyczące jakości i wielkości.

Z uwagi na to, że podczas ręcznego lub mechanicznego sortowania mogą powstawać błędy, dopuszcza się tolerancje w zakresie jakości i wielkości. Są one wyrażane liczbowo lub wagowo i wynoszą dla klasy Ekstra 5 %, a dla klas I i II - 10 % w przypadku tolerancji jakościowych oraz 10% dla wszystkich klas w przypadku tolerancji wielkościowych.
Tolerancje są określane po ocenie każdego opakowania (próby) wybranego do kontroli i ustaleniu średniej ze wszystkich ocenionych prób.
W żadnym wypadku podczas sortowania nie jest dopuszczalne celowe umieszczanie produktów niższej jakości tak aby mieściły się one jeszcze w dopuszczalnej tolerancji.


A. Tolerancje dotyczące jakości

a) Klasa Ekstra
5% liczbowo lub wagowo śliwek nie spełniających wymagań tej klasy, ale zgodnych z wymaganiami dla klasy I, lub wyjątkowo mieszczących się w tolerancjach dla tej klasy.

b) Klasa I
10 % liczbowo lub wagowo śliwek nie spełniających wymagań klasy I, ale zgodnych z wymaganiami dla klasy II, lub wyjątkowo mieszczących się w tolerancjach dla tej klasy. W ramach tej tolerancji nie może być więcej niż 2 % śliwek pękniętych i/lub robaczywych.

c) Klasa II
10 % liczbowo lub wagowo śliwek nie spełniających wymagań klasy II ani wymagań minimalnych, z wyjątkiem owoców z objawami zepsucia, noszących wyraźne ślady obić lub z innymi zmianami, które czynią je niezdatnymi do spożycia. W ramach tej tolerancji nie może być więcej niż 4 % owoców pękniętych i/lub robaczywych.

B. Tolerancje dotyczące wielkości

Dla wszystkich klas: 10 % liczbowo lub wagowo śliwek nie odpowiadających ustalonej minimalnej wielkości lub wielkości podanej na opakowaniu. Odchylenie nie może przekraczać 3 mm powyżej lub poniżej.


 
V. POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE PREZENTACJI

A. Jednolitość

Zawartość każdego opakowania powinna być jednolita i zawierać śliwki wyłącznie tego samego pochodzenia, odmiany i jakości oraz wielkości (jeśli sortowano według wielkości). W klasie Ekstra śliwki powinny być wyrównane także pod względem wybarwienia.

Widoczna w opakowaniu część śliwek powinna być reprezentatywna w stosunku do całej jego zawartości.

Szczególną uwagę należy zwrócić na ukrywanie wewnątrz opakowania śliwek o niższej jakości i nieodpowiedniej wielkości niż ta, która została zadeklarowana.

Niezależnie od wcześniejszych postanowień tego punktu, produkty objęte tym rozporządzeniem mogą być pakowane razem z innymi owocami i warzywami w opakowaniach detalicznych o masie netto do 3 kg, na warunkach określonych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 48/2003(*)

(*) Wyciąg z rozporządzenia Komisji (WE) Nr 48/2003 dotyczącego warunków pakowania w tym samym opakowaniu detalicznym rożnych owoców i warzyw znajduje się w broszurze
Śliwki.pdf, rozdział 2.

B. Pakowanie

Śliwki powinny być pakowane w taki sposób, aby zapewnić właściwą ich ochronę.

Materiały stosowane do wykładania wnętrza opakowania powinny być nowe, czyste i takiej jakości, aby zapobiegały jakimkolwiek uszkodzeniem zewnętrznym lub wewnętrznym produktu. Użycie materiałów, zwłaszcza papieru ze specyfikacją handlową jest dozwolone pod warunkiem, że nadruk lub etykieta zostaną wykonane nietoksycznym tuszem lub klejem.

Opakowania nie powinny zawierać żadnych zanieczyszczeń obcych.
Powyższe wymagania dotyczą ogólnej staranności opakowań. Opakowania powinny zapobiegać obecności zanieczyszczeń obcych takich jak liście, pędy, ziemia, piasek.

C. Prezentacja

Śliwki mogą być pakowane:

  • w małe opakowania (jednostkowe),
  • ułożone w jedną lub kilka warstw oddzielonych od siebie,
  • luzem w opakowaniu, z wyjątkiem klasy Ekstra.


Zdjęcie nr 26


Zdjęcie nr 27


 
VI. POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ZNAKOWANIA

Na każdym opakowaniu należy umieścić następujące informacje, zgrupowane na tej samej stronie, naniesione w sposób czytelny, trwały oraz widoczny z zewnątrz:

Każde opakowanie powinno zawierać wymagane oznakowanie, zgrupowane na tej samej stronie, wykonane czytelnymi i trwałymi literami, widocznymi z zewnątrz.
Znakowanie może być bezpośrednio wydrukowane na opakowaniu lub może być wydrukowane na trwale przytwierdzonej etykiecie.

A. Cechy identyfikacyjne

Pakujący i/lub wysyłający: nazwa i adres lub urzędowo ustanowiony lub zaakceptowany kod firmowy. Jednakże w przypadku kiedy kod firmowy jest użyty, odnośnik "pakujący i/lub wysyłający" (lub odpowiedni skrót) muszą być zaznaczone w ścisłym powiązaniu z kodem firmowym.

Pakujący jest to osoba lub firma odpowiedzialna za pakowanie śliwek. Nie oznacza to jednak personelu, który aktualnie realizuje prace i który jest odpowiedzialny tylko przed kierownictwem.
Kod firmowy nie jest znakiem handlowym, ale urzędowo kontrolowanym sposobem identyfikacji w celu uniknięcia pomyłek przy rozpoznawaniu odpowiedzialnej osoby lub firmy. Opakowanie powinno być tak oznakowane, aby umożliwić identyfikację firmy lub osoby odpowiedzialnej za pakowanie. Jednakże wysyłający dobrowolnie może wziąć na siebie odpowiedzialność wobec służb kontrolnych i w takim wypadku identyfikacja pakującego na zasadach określonych powyżej nie jest konieczna.

B. Nazwa produktu

  • "Śliwki", jeśli zawartość opakowania nie jest widoczna z zewnątrz
    Podanie nazwy jest obowiązkowe tylko w wypadku takiego opakowania, w którym śliwki nie są widoczne z zewnątrz.
  • Nazwa odmiany

C. Pochodzenie produktu

  • Kraj pochodzenia i nieobowiązkowo rejon uprawy lub nazwa krajowa, regionalna lub lokalna
    Znakowanie powinno uwzględniać kraj pochodzenia tzn. kraj, w którym śliwki zostały wyprodukowane np. Polska, Niemcy.

D. Charakterystyka jakości handlowej

  • Klasa
  • Wielkość (jeśli sortowano według wielkości) wyrażona minimalną i maksymalną średnicą
    Podanie klasy i wielkości, jeśli śliwki były sortowane według wielkości, jest obowiązkowe.

E. Znak urzędowej kontroli jakości (nieobowiązkowo)

Nazwa Producenta
ul. Adres, XX-XXX Miasto, Polska,
tel. +48 (XX) XXX XX XX

    RENKLODY

Wielkość 30/35 mm

    KLASA I

PRODUKT POLSKI


Przykład oznakowania opakowania - śliwki klasy I widoczne z zewnątrz

űródło: www.minrol.gov.pl